Binlerce yıllık insanoğlu yaşanmışlığının, irfanının birikimidir sanat. 300 yıl önce bir tasvir yapar sanatçı, 300 sene sonra sen hayatından parçaları tek tek ellerinle toplarsın o eserden. Bu yüzdendir zalimlerin sanattan kaçışı, bu büyük irfandan uzak durmasını isterler yönettiklerinin.
Son günlerde o kadar çok hayatımızda ki akrepler, tomanın küçük şeytan kardeşi. Dün yine -arkadaşlarımızı akrebe aldılar mesajı gördükten sonra facebook üzerinde, istemsizce dilime dolandı şarkı. Sözlerine tekrar kulak kabarttığımda ise faşist iktidarın, polis devletinin günümüzde yansımasının tasviri üzerine yazılmış gibi sanki tüm şarkı. Of ki of. Halkının yanında değil de, belirli bir zümrenin koruyuculuğuna soyunan kolluk kuvvetlerine Erkin Baba`dan bir ayar niteliğinde bundan sonra benim için bu şarkı. Dedik ya sanat böyledir işte.
Erkin koray öyle bir zalim tasviri, kin dolu, intikam peşinde olan bir karakter üzerinden anlatmış ki şarkıyı gel de sokakla, geziyle bağdaştırma arkadaş. Önce nefes aldırmayan, intikamı için fırsat kollayan akrebi tasvir etmiş, anlatıcı olarak olayın vahametinin altını çizmiş, ardından insanın olduğu yerde umudun hep olacağından, hiç bir intikamcıdan korkmadığının, kendisinin de gözlerinin akrebin üzerinde olduğunu belirtmiş. Bir nevi akıllı ol ayağını denk al bundan sonra demiş Erkin Baba.
Şarkının son dörtlüğünde anlaşılacağı üzere Akrebin Gözleri`nin aslında zaman olduğunu, zalim acımasız ve intikamcının aslında hayat olduğunu anlatır bu şarkıda Erkin Koray, ancak günümüzde zamandan ve hayattan daha acımasız, daha intikamcı yönetenler ve daha da acısı yönetilenler olması. Üstüne bir acı daha bizim de bunlarla aynı toplumda yaşama zorunluluğunun dayatılması. Hepimiz için sabır dilemekten başka birşey gelmiyor elimden.
Buyrunuz şarkı;
Buyrunuz sözleri;
akrebin gözleri her an üstümde sanki
akrebin gözleri öyle yaman ki
öylece bakıyor hiç göz kırpmadan
bekliyor beni kımıldamadan
bekliyor beni kımıldamadan
akrebin gözleri akrebin akrep
hainlikle dolu boşalan bakışları
sanki bitmez bir kin, nefret soluyor
yavaş yavaş yandan yaklaşışları
belli ki küçük bir fırsat kolluyor
sen oradasın, ben buradayım
sanma ki ben korkulardayım
bundan böyle ben kuşkulardayım
akrebin gözleri akrebin akrep
akrebin gözleri zaman böyle geçerken
bekleme boşuna bekleme beni
bir yerlerden gelip bir de giderken
var olmak yok olmak ne farkeder ki
akrebin gözleri öyle yaman ki
öylece bakıyor hiç göz kırpmadan
bekliyor beni kımıldamadan
bekliyor beni kımıldamadan
akrebin gözleri akrebin akrep
hainlikle dolu boşalan bakışları
sanki bitmez bir kin, nefret soluyor
yavaş yavaş yandan yaklaşışları
belli ki küçük bir fırsat kolluyor
sen oradasın, ben buradayım
sanma ki ben korkulardayım
bundan böyle ben kuşkulardayım
akrebin gözleri akrebin akrep
akrebin gözleri zaman böyle geçerken
bekleme boşuna bekleme beni
bir yerlerden gelip bir de giderken
var olmak yok olmak ne farkeder ki
